مهندسان د در اواخر قرن نوزدهم تخت بیمارستانی مشهد تخت به گونه ای طراحی شده است که برای بیماران راحت باشد و امکان دسترسی آسان به تجهیزات پزشکی را فراهم کند.
تخت از آن زمان به روز شده و بهبود یافته است تا نیازهای بیماران مدرن را برآورده کند.
هواپیمای هاوارد هیوز XF-11 در تابستان سال 1946 به سه خانه در کالیفرنیا سقوط کرد. او در گذشته از سایر سوانح هواپیما دور شد، اما چیزی شبیه به این نبود. تخت بیمارستان او موضوع گمانه زنی های گسترده ای بود.
اکنون محققان به دنبال چگونگی بهبود طراحی تخت‌های بیمارستانی هستند. برخی تردید دارند که هیوز نقشی در ایجاد تخت داشته باشد. در سال 1874، حق ثبت اختراع برای اولین قاب تشک قابل تنظیم صادر شد.
به گفته گیلرمو فاجاردو-اورتیز، تخت هیوز به محبوبیت استفاده از اهرم برای قرار دادن بیمار کمک کرد.
علیرغم این واقعیت که هاوارد هیوز تخت بیمارستانی مدرن را اختراع نکرد، ممکن است در توسعه آن نقش داشته باشد. قطعات موتوری و سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی که امروزه بر خلاف تخت‌های هیوز در تخت‌خواب‌ها استفاده می‌شوند.
در سال 1976، نمونه اولیه تخت بیمارستانی هیوز در قفسه انبار هواپیمای هیوز کشف شد. در سال 1949، کنترل ها شروع به حرکت رو به بالا و پایین در اقتصاد کردند. هنگامی که تخت‌ها در سال 1978 جدید بودند.
دارای ریل‌های جانبی با پدهای کنترلی داخلی بودند. در دهه 1980، استفاده از تخت‌های بیمارستانی با آشکارسازهای حرکتی و تجهیزات برای احضار پرستاران رایج‌تر شد.
این تخت در بیمارستان استفاده می شود. دسترسی به سرویس بهداشتی از طریق راه پله امکان پذیر است.
بیمارستان مدرن که ما می شناسیم در اوایل قرن نوزدهم اختراع شد. قبل از آن، تنها درمانگاه‌های کوچکی وجود داشت که به صومعه‌ها یا قلعه‌ها متصل بودند. اولین بیمارستان مدرن هتل دیو کبک بود که در سال 1639 تاسیس شد.
دکتر بنجامین راش که این بیمارستان را در سال 1776 تأسیس کرد، اولین کسی بود که این کار را در ایالات متحده انجام داد. در سال 1851، اولین بیمارستانی که به مراقبت از بیماران و مجروحان اختصاص داشت در پاریس ساخته شد.
داوطلبان از روزهای اول بخشی از کارکنان بیمارستان بودند. بسیاری از اولین کارکنان بیمارستان ها از جوامع محلی بودند.
سنت داوطلبی که در طول تاریخ انجام شده است از بین نرفته است و بسیاری از بیمارستان ها برای کمک به مردم به مردم متکی هستند. بیمارستان در حال حاضر جزء حیاتی سیستم مراقبت های بهداشتی است.
