همیشه فلفل دلمه ای آبی فلفل‌های شیرین بزرگی هستند که معمولاً تا حدودی مربع شکل با چهار دنده هستند گاهی اوقات به آن «لوب» می‌گویند.
آنها پف کرده و توخالی هستند و درون آن دانه‌های زرد صافی دارند. آنها رایج ترین نوع فلفل در آمریکای شمالی و بریتانیا هستند. هلند، مکزیک، جمهوری دومینیکن و کالیفرنیا در حال حاضر (2004) صادرکنندگان عمده فلفل دلمه ای هستند.
گیاهان تولید کننده خوبی هستند. وقتی فلفل دلمه ای را می چینید، گیاه به تولید فلفل های دیگر می پردازد. فلفل‌های کاملا بالغ به راحتی از گیاه جدا می‌شوند.
اما اگر به اندازه کافی از فصل برای دسته دیگری باقی مانده است، بهتر است آنها را قطع کنید و نکشید تا آسیب کمتری به گیاه وارد شود. بیشتر فلفل دلمه ای زمانی که هنوز سبز است برداشت می شود.
فلفل دلمه ای در رنگ های دیگری مانند آبی، قهوه ای، نارنجی، بنفش، قرمز و زرد نیز موجود است. قرمز متداول ترین رنگ دیگر است و پس از آن نارنجی و زرد.
مشکلی که تولیدکنندگان در کشت فلفل های رنگی با آن مواجه هستند، زمان بیشتری است که طول می کشد تا فلفل برسد تا به رنگ خود برسد، که به طور متوسط 10 تا 14 روز اضافی در مزرعه است.
این تقریباً دو هفته دیگر برای بیماری ها، حشرات و طوفان تگرگ است که پس از برداشت فلفل سبز به محصول آسیب می رساند. (در این مورد استثناء فلفل سفید و برخی از انواع فلفل بنفش است که قبل از اینکه رنگ آنها قرمز شود باید برداشت شوند.
هنگام خرید فلفل دلمه ای، فلفل دلمه ای سفت را انتخاب کنید که نسبت به سایزشان سنگین باشد، لکه های نرمی نداشته باشد و وقتی آن ها را تکان می دهید، دانه های آن در داخل غلت نمی زند.
آبی ها یک راز هستند ارجاعات مبهم در چند منبع به آنها وجود دارد، اما به اندازه کافی برای دانستن اینکه آیا آنها واقعاً وجود دارند یا نه، وجود دارد.
هر چیزی که بتوانید پیدا کنید و به آن نگاه کنید در واقع بنفش است. حالا، بنفش باید هیجان‌انگیز باشد، زیرا هنوز آنقدرها هم رایج نیست، اما وقتی کسی به شما قول «آبی» می‌دهد، مانند غذای Star Trek، کمی ناهار است
