هنگامی که فعالیت های بیولوژیکی عصاره برگ و میوه سنا مورد مقایسه قرار گرفت، مشاهده شد که آنها از سنوزیدهای A و B تشکیل شده اند که دارای اثرات هم افزایی بالایی هستند.
از مواد موجود در دانه سنا همانند دمنوش لاغری مهدا اسلیم دارای موادی با اثرات لاغری مشخص شدند.
این ترکیبات به آنتراکینون ها، نفتوپیرون ها، روغن های فرار و روغن ها تقسیم شدند. در یک مطالعه، خرگوش ها به پنج گروه تقسیم شدند و به طور مساوی تغذیه شدند.
عصاره های 100mg/kg، 200mg/kg، 400mg/kg دانه سنا به ترتیب به گروه های 2، 3 و 4 داده شد.
مشاهده شد که تغییرات قابل توجهی در سطح گلوکز و همچنین تغییرات نامطلوب در مقادیر کبدی مانند افزایش اوره وجود نداشت.
بسیاری از مطالعات انجام شده راه هایی را که کاهش وزن را برای مواد مختلف تضمین می کند روشن کرده اند.
در نظر گرفته شد که 4 مکانیسم مختلف شامل کاهش جذب چربی با مهار لیپاز پانکراس، کاهش اشتها با فعال سازی 5-HT2C، افزایش احساس سیری با فعال سازی پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1) و کاهش جذب کربوهیدرات وجود دارد. سرکوب آلفا آمیلاز پانکراس.
چای مریم گلی از نظر فلاونوئیدها، غنی از اسید رزمارینیک و لوتئولین-7-گلوکوزید بود. بین گل، ریشه و برگ تفاوت وجود داشت.
لینالول در ریشه متراکم تر بود. در گل، آلفا پینن و سینئول و همچنین هیسپیدولین گلوکورونید، هیسپیدولین، آپیژنین و اسید ساجرینیک با شدت بیشتری یافت شدند.
در برگها، سطوح بالاتری از بورنیل استات، کامفن، کافور، هومولن، لیمونن و تویون یافت شد در حالی که آنها همچنین حاوی آپیژنین، سالویانولیک اسید و اسید کارنوزیک بودند.
در یک مطالعه روی 32 موش نر، رژیم غذایی بالا برای مدت طولانی اعمال شد. موش‌ها در پایان دوره به 4 گروه مختلف تقسیم شدند.
گروه کنترل اول، گروه دوم 100 میلی گرم عصاره مریم گلی، گروه سوم 400 میلی گرم عصاره مریم گلی و گروه چهارم 3 میلی گرم روزیگلیتازون دریافت کردند.
حتی در گروهی که مقدار کمی چای مریم گلی دریافت کرده بودند، مهار چربی مشاهده شد.
